Askla Kal

Insan olmaktan yorulur bazen insan.

Hayat yorar, ask yorar, yalnizlik yorar, kalabalik yorar, gelen yorar, giden yorar...
Sana sunulan hicbir seye alisma bu yüzden. Terk edenler yorar...
Daha az güvenmeye, daha az sevmeye ve daha az inanmaya tecrübe diyorlar. Ama bu tecrübe degil, tecrübeyi dogru kullanamamaktir.

Daha az güvenmek, güven sorunu yaratir. Gerektigi kadar güvenmelisin. Daha az sevmek yalnizligi getirir. Hak ettigi kadar sevmelisin.
Daha az inanmak inancini zedeler. Neye ne kadar inanman gerek, onu bilmelisin.
Insanlar terk edilerek terk etmeyi, aldanarak aldatmayi ögreniyorlar. Oysa terk edilen sadakati, aldatilan dürüstlügü ögrenmelidir. Hayatin getirdigi sevinc ve mutluluklari nasil kabul ediyorsak, onun sunacagi kederleri de ayni olgunlukla kabul etmeliyiz. Bu dünya bir imtihan dünyasi. Kaderimize yazilan her keder, dayanma, sabretme ve inanma gücümüzü sinar.
Yikilmis, aldanmis, incinmis, kirilmis olabilirsin. Umutlarin tükenmis de olabilir. Bu kaderindir. Kader seni sürekli dener. Cevabini bilmedigini sandigin bir soru gibi gelir. Oysa Rabbin o sorunun cevabini coktan vermistir. Ve onun senin durumundakilere verdigi en iyi cevap gece-gündüz iliskisidir. Geceyi ve gündüzü düsün simdi. Ve sunu
Her yeni gün, bitmis bir gecenin ardindan baslar ve sahitlik ettigimiz bitisler, göremedigimiz nelerin baslangicidir kim bilir...

Manchmal ermüdet der Mensch am Sein schreibt Kahraman Tazeoglu in seinem neuen Roman und weist auf, was uns müde macht Das Leben, die Liebe, die Einsamkeit, die Menschenmenge, die Ankommenden, die Abreisende Gewöhne dich deshalb an nichts, was dir das Leben bietet. Denn die, die gehen, lassen dich ermüden. Man nennt das zwar Lebenserfahrung, wenn man weniger vertraut, weniger liebt und weniger glaubt. Doch das ist nicht die Erfahrung selbst, sondern die falsche Nutzung der Erfahrung. Wenn man weniger vertraut, führt das zu einem Vertrauensproblem. Wenn man weniger liebt, vereinsamt man. Man darf nur so viel lieben, wie der- oder diejenige es verdient. Wenn man weniger glaubt, leidet das Glauben. Man muss wissen, wieviel man an was glaubt. Die Verlassenen, lernen das Verlassen. Die Betrogenen, das Betrügen. Doch der, der verlassen wird, sollte die Treue lernen und der, der betrogen wird, die Ehrlichkeit. von Tazeoglu, Kahraman